Dit korte verhaal staat in de bundel 2020, 75 jaar vrijheid van Oostland Literair die 11 maart 2020 is verschenen bij Uitgeverij Oostland.
Korte fragmenten uit “De Verhalenmarkt”
‘Mag ik je moeder interviewen?’
Ik kijk op en zie Angela voor me staan, begin twintig en sinds een maand werkzaam voor de lokale krant. Even denk ik dat ik haar vraag niet goed heb verstaan. Mijn moeder interviewen? Een vrouw die nooit, maar dan ook nooit uit zichzelf over de Tweede Wereldoorlog begint?
Maar Angela dringt aan. ‘Ja, je moeder. Ze gaat toch naar de Verhalenmarkt? Of heeft Cees haar niet gevraagd?’
‘Je weet toch wat NIVEA is?’, onderbreekt Angela mijn gedachten. Ik kijk verschrikt op en knik dat ik deze communicatieterm ken.
‘Niet Invullen Voor Een Ander. Als je het niet vraagt, weet je ook niet wat ze wil, toch?’ Angela kijkt me triomferend aan. Ze heeft gelijk. Natuurlijk heeft ze gelijk. En ze krijgt nog meer gelijk als mijn moeder een dag later tot mijn verrassing direct “ja” zegt. Zowel op het interview als op de Verhalenmarkt. Als ik haar maar breng. Nou, dat is geen probleem.
De dag ervoor is ze zichtbaar zenuwachtig. ‘Misschien moet ik maar niet gaan’, zegt ze als ik langskom voor een kop thee. ‘Wie zit er nou op mijn verhaal te wachten?’
‘En Nathan dan?’ Ze knikt als ik hem ter sprake breng. Even zie ik een traan in haar linkeroog, dan verschijnt er een glimlach op haar gezicht. ‘Je hebt gelijk. Bovendien heb ik het beloofd. Hoe laat kom je me halen?’