Blog voor boek Help ik word vijftig
Op mijn dertiende hield ik mij er al mee bezig: genealogie. Stamboomonderzoek. Een vriend van mijn zus was een fanatiek onderzoeker en wist ook mij voor deze hobby te interesseren. Vol ijver ging ik met wat gegevens van mijn grootouders op zoek naar de roots van mijn bestaan. Om er vervolgens achter te komen dat ik wel erg ver moest reizen om alles tot in details te kunnen uitzoeken. De meeste familieleden komen namelijk uit Friesland. En omdat we in die tijd geen internet hadden, besloot ik het voorlopig daarbij te laten.
Tot ik ontdekte dat er via mijn oma ook een tak uit Leiden kwam. Dat bood perspectief. Zo kon ik in de Leidse archieven tot 1700 de stamboom van de familie Kop (via de moeder van mijn oma) traceren. Jammer eigenlijk dat ik mij later niet verder verdiepte in haar eigen familienaam De Witt (uit Hilversum). Mijn oma beweerde namelijk altijd met trots dat zij een afstammeling was van de gebroeders De Witt. U weet wel, die van de eerste politieke moord in Den Haag. Ze wees dan op de kenmerkende familietrekken op foto’s en schilderijen: de neus.
Nu schijnt zelfs de De Wit-naam met één t familie van de gebroeders De Witt te zijn (via de neven). Tenminste, dat wordt in een filmpje op Youtube van 2010 over een familiedag De Witt verteld. Dus wat dat betreft kan die claim van mijn oma De Witt best kloppen. Ik was dan ook best trots toen ik afgelopen week de film Michiel de Ruyter zag, waarin ook een hoofdrol voor deze gebroeders De Witt is weggelegd. En natuurlijk ook op onze nieuwe familienaam. Want wie wil er nu niet afstammen van Neerlands bekendste admiraal? Al schrijven wij die al jaren met een ij.
Overigens vormde de film meteen een goede geschiedenisles voor enkele tienermeisjes die zich in de stoelen voor ons hardop afvroegen of die Willem III nu wel of niet de betovergrootvader van Willem-Alexander was. Dankzij hun smartphone kwamen ze er snel achter dat dit niet klopte. Deze Willem werd uiteindelijk koning van Engeland en leefde een paar eeuwen eerder dan onze koning Willem III. Online zoeken is dus zo gek nog niet. Zelfs de jeugd plukt er de vruchten van en dat doet mij als journalist en tekstschrijver goed. Alhoewel ik zelf voor meer diepgravend onderzoek nog steeds graag in boeken en archieven duik.
Of ik er nu nog aan begin, zo’n online genealogisch onderzoek? Nee, dat niet. Maar het heeft wel mijn interesse. Zo heb ik laatst ontdekt dat er een online stamboom is van mijn Friese familie. Beroemd zijn ze niet en er zal vast geen film over komen. Maar leuk is het wel.