Blog voor boek Help ik word vijftig
Dat Rotterdam in de Tweede Wereldoorlog gebombardeerd is, weet bijna iedere Nederlander. Tenminste, van dat eerste bombardement. Over de tweede keer is bijna niets bekend. Dat gebeurde in 1943 en was eigenlijk een vergissing… van de geallieerden. Daarbij vielen ongeveer 326 doden in Rotterdam-West.
Ik ben ermee opgegroeid. Het verhaal over dit tweede bombardement. Mijn vader vertelde erover. Dat hij met zijn ouders daar in West gewoond had. En dat hun oude huis niet lang na hun verhuizing (of moet ik zeggen terugkeer) naar Leeuwarden werd verwoest door de Amerikanen. De zeventig zware bommen die het stadsdeel vol troffen, waren eigenlijk bedoeld voor de Rotterdamse haven. Maar door het slechte weer en verkeerde navigatie kwamen ze verkeerd terecht. Met alle gevolgen vandien.
Oma De Witt, die iets verderop woonde, zag het allemaal gebeuren. Ze stond op het moment suprême op haar balkon, hoorde de bommenwerpers komen en werd vervolgens door de enorme inslag het eigen huis ingeworpen. Uiteindelijk belandde ze, zo wil het verhaal, onder een van haar eigen vloerkleden. En als een echte volleerde storyteller voegt mijn vader er ook altijd aan toe dat ze sinds die tijd steevast onder de vloerkleden stofte.Maar dat is een heel ander verhaal.
Mijn overgrootmoeder kwam er dus goed vanaf. Ze had op een paar sneetjes en gebroken ramen na helemaal niets. In de getroffen woonwijk, waar dus ook het oude huis van mijn vader stond, was de schade aanzienlijk. Honderden gewonden en duizenden daklozen moesten na die 31e maart 1943 worden opgevangen. En dat in oorlogstijd.
Er is een speciale site van met verhalen van ooggetuigen om ook dit bombardement onder de aandacht te brengen. Ik doe het voorlopig wel met onze familie-anekdote en vertel die door aan de volgende generatie. Zodat ook zij levendig kunnen verhalen over een roerige periode die straks alleen nog maar in geschiedenisboekjes is terug te vinden.